Ostatni weekend września było mi spędzić gdzieś w ... pod koszalińskich lasach [a może pod białogardzkich?] we wsi Bukowo.
Jak donosi wikipedia jest to:
osada w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie białogardzkim, w gminie Tychowo. W latach 1975-1998 osada należała do województwa koszalińskiego. Według danych na dzień 31 grudnia 2009 roku osada miała 46 mieszkańców. Osada wchodzi w skład sołectwa Retowo.
Ostatni raz byliśmy tu w 2008 roku. W tym samym miejscu nocowaliśmy jedliśmy i piliśmy w domku z roku 1902:
Dwa dni minęły na łażeniu po okolicznych lasach. Poszukiwaliśmy grzybów i sielsko-anielskiego spokoju i odprężenia po pracy. Było zajebiście. Najważniejszy był las. Grzyby były tylko takim małym uzupełnieniem całości podróży. Mu nie przywieźliśmy dla siebie ani jednego grzyba. Mimo iż spotkaliśmy ich i zebraliśmy je do swoich wiader.
Las działa na ludzi [przynajmniej na nas] odprężająco. Szkoda że obecnie nie mogę sobie pozwolić na częstsze odwiedziny takich miejsc. Najważniejsze jednak jest to iż pogoda dopisała. Las zresztą też. Ludzie także dopisali. Szczególnie nasze emerytki które popołudniami zajmowały się czyszczeniem grzybów. Mężczyźni zaś - piekli im kiełbaski a także ziemniaczki w ognisku.
Tak wyglądało Bukowo w niedzielę rano. Rano kiedy słońce gdzieś koło 7:00 wschodziło z za lasu. Wioska się budziła do życia. W sumie raczej osada niż wioska. Spokój cisza i tylko gdzieś w oddali słychać od czasu do czasu porykiwania jakiegoś zwierza. Jakiego? Ponoć jelenia.
Było zajebiście. Pewnego dnia trzeba będzie to powtórzyć. Na razie jednak organizm musi odpocząć od przyjmowania pewnych substancji. Odpocząć by nie doszło do jego poważniejszej awarii. A na razie to byłoby na tyle wpisu dotyczącego Bukowa, lasu i sielankowego wypoczynku.
a czy zgoda na publiczną pokazówkę to była?
OdpowiedzUsuńA Ty zadzwonić nie możesz? ;p
OdpowiedzUsuń