Telefon zadzwonił. W słuchawce głos znajomej osoby - mamuśka - spytał się czy widzę balon? Nie, nie widzę. Szybkie podziękowanie i ... wyskok po aparat. Otworzyłem okno i ...
Uruchomiłem aparat. Szkoda tylko że nie udało się powtórzyć poprzedniej serii z poprzedniego wpisu "Balon nad Pogodnem" kiedy to balon nadlatywał dopiero w okolice mojego mieszkanka. Dziś udało się go złapać w chwili kiedy oddalał się ode mnie. Tu na zdjęciach widzimy go na tle kościoła parafii Św. Krzyża przy ul. Wieniawskiego.
Pogoda przyjemna: spokojna i słoneczna. W sumie bezwietrzna. Na Pogodnie jak to na Pogodnie spokój i cisza tylko od czasu do czasu słychać szum palnika balona by ten sunął spokojnie na zadanej wysokości [chyba :)]. Tu jakoś tak trochę za nisko jakby ale może taka właśnie wysokość była wysokością przelotowa i bezpieczna dla dzisiejszego lotu.
Powiem szczerze że miałbym chyba lekkiego pietra tam w gondoli. Spadnie czy nie spadnie - oto byłoby moje ciągłe pytanie kapitana lotu. Ale byłoby zapewne super. Może kiedyś?
I tu kończy się seria zdjęć z wschodniej strony mojego mieszkanka. Trzeba było się przenieść na stronę przeciwległą czyli na zachód. A tu z drugiej strony - Huston - Mamy problem :). Nie no żartuję :), problemu nie było ale i tak jak dla mnie za nisko trochę. A tak się przedstawiał balon gdzieś w okolicy osiedla Zawadzkiego:
No cóż - to by było na tyle. Tyle z kolejnej wizytacji nieba nad Pogodnem przez załogę balonu pływających ogrodów 2050. Pozdrowionka.
0 komentarze:
Prześlij komentarz